Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Astragalus sempervirens subsp. sempervirens & Paeonia officinalis

fotò
fotò
Reviro-pastour

Astragalus sempervirens subsp. sempervirens

Fabaceae Leguminosae

Noms en français : Astragale aristé, Astragale toujours vert.

Descripcioun :
Lou reviro-pastour trachis sus li pendis roucaious de mountagno. Avisas-vous de pas vous asseta dessubre que fai de couissin forço pougnènt. Soun li rachis lignous que soubron di fueio que fan aquésti pougnoun. La subsp. sempervirens èi cuberto de long péu blanc (subretout sus lou "calice") de mai de 1,5 mm e fai de flour pulèu grosso (15 à 18 mm).

Usanço :
"Lou reviro-pastour, las fiés lou manjon dins la nèu, quand es imou, bagna, ou strepien, las nourrishe bèn" (J.-L. Domenge in LMT, op.cit. p. 58).

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Astragalus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae

Ordre : Fabales

Coulour de la flour :
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 18 mm
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 800 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Tepiero roucaiouso - Esboudèu - Limas de ribiero
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Ouèst-Éuropenco
Ref. sc. : Astragalus sempervirens subsp. sempervirens Lam., 1783

fotò
fotò
Péuno

Paeonia officinalis

Paeoniaceae

Àutri noum : Pòni, Piéuno, Pivòni, Coucarèu, Roso-d'ase.

Nom en français : Pivoine officinale.

Descripcioun :
La péuno, o roso-d'ase, trachis dins li bos clar de colo e de relarg mountagnen subretout dins la partido dóu levant de Prouvènço preaupenco. En flour es eisado de la recounèise e peréu en fru emé si dos fouliculo. Li cambo crebon l'ivèr. La subsp. de Prouvènço, ié dison huthii qu'es uno meno di proun peludo.

Usanço :
P. Lieutaghi, (op.cit. p. 418) raporto que la tisano de flour ajudo à dourmi. La péuno èro cultivado à l'Age Mejan coume remèdi (racino) contro lou mau-de-la-terro (epilepsìo). L'estùdi de la planto a mes en evidènci d'ùni mouleculo (paeniflorino et paenol) emé de prouprieta analgesico, sedativo e antispasmoudico.

Port : Erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Paeonia
Famiho : Paeoniaceae



Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 à 12 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun

Liò : Bos clar - Esclargido
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Paeonia officinalis L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
RR
ges
ges
C
R
RR

Astragalus sempervirens subsp. sempervirens & Paeonia officinalis

ges
ges
ges
ges
ges
RR
C
CC

Coumpara Reviro-pastour emé uno autro planto

fotò

Coumpara Péuno emé uno autro planto

fotò